મને લોક ડાઉને સમજાવ્યું કે, અંતે ગામડું જ તમારી સફળતાનું નિમેત બન્યુ છે. કદાચ બધાની કહની અલગ અલગ હોઇ શકે પણ એક ગ્રામિણ વિચારસુઝ તો છે જ. જે બધા પાસે એક જ હતી, છે અને રહેશે...જે આપણા બધાની સફળતા અને નિષ્ફળતામા સાથે હોય છે...
શહેરમા રહેતા તમામ ગામઠી-શહેરુ લોકોની પોત પોતાની એક અલગ અલગ સ્ટોરી છે, જેનાથી ઍ બધા લોકો ગામથી શહેર તરફ ગયા...આ સિદ્ધિઓમા ક્યાક એવા માણસોની મદદ, ફરજ, હક્ક સંતાયેલા છે...જે મા-બાપ, શિક્ષક, મિત્રો, ગામઠી ગર્લફ્રેન્ડ, પ્રકૃતિ વગેરે વગેરે, આજે પણ આ લોકો જીવે છે, ફર્ક બસ એટલો જ છે કે આપણે થોડા મોટાં થઈ ગયા છીએ અને થોડાક પૈસા પણ વધી ગયા છે...આ એજ લોકો છે, જે કદાચ હાલ શહેરિયોને સાહેબ કહીને બોલાવે છે, જે દેખાય એને સાચુ માને એવા ભોળા લોકો...
આજે આપણને ગામડાંના ખેડૂતની સમસ્યા કરતા સિનેમાની ટિકિટ વધારે મોંઘી લાગી રહી છે, પણ આજે જુઓ ઍ ખેડૂત જ આજે દેશ ચલાવી રહ્યો છે. ઍ મહિલાઓને કારણે જ શહેર સુધી દૂધ પહોચી રહ્યું છે...ઍ ખેડૂતને લીધે જ શાકભાજી મળી રહ્યું છે...
આ ટેકટર ખેતર અને ગીતથી એજ સમજાય છે કે, આપણી સફળતાના સુખમા ક્યાક આ નિમેત બન્યુ છે...
તો ચાલો એક લિસ્ટ બનાવી એવા લોકોને મળી લઈએ જેમને આપણેને મદદ કરી છે...એવા શિક્ષકોની મુલાકાત કરીયે જમણે પ્રાથમિકમા પાઠ ભણાવ્યા છે...જેમને મારી મારીને વાંચતા કર્યા હતા. એવા મિત્રોને મદદ કરી લઈએ જેમને સાચો ખોટાનો વિચાર કર્યા વગર આપણી સાથે રહ્યાં છે... મેં તો લિસ્ટ બનાવી શરુઆત કરી લીધી છે પણ તમે...
No comments:
Post a Comment